پری قصه ها

جویبار زندگی سخن از دوست داشتن است و دگر هیچ کلمه ای زیبا تر از دوست و بوسه و عشق پیدا میشود جویبار زندگی پر از خاطرات عشق و دوستی است که در شتاب رفتنش چه سنگلاخ ها که مسیر ترا عوض کرده و می کند ولی جایگاه عشق و محبت همان بوده و هست پری تیزهوش

خوشدلان افتادگان را نظری این ز غم پژ مردگان را مرحمی پیش از اینها همدم و هم راز یکدیگر بودیم با نشاط هم غمش همراه بودیم این چه گردیست پاشیده بر بالینمان سرد و بی روح کرده دل, آئینمان اون قدیما قصه نون بود و بس قرن ما بی مهری و دوری زهم بغض است و بس کو کجا رفت دستهای گرممان همزبانی همدلی را ما کجا گم کرده ایم هر سلامی مرحمی بود بر زخم دل هر نگاه مهربان آرامشی از بهر جان غصه همسایه درد جانکاه تو بود پایکوبی ونشاطش شادی روح تو بود در خم پس کوچه های زندگی با

ای که مستان را تو هوشیاری دهی ای پناهم در دل هر خانه و کاشانه ای ای سرایت تکیه گاه بر هر تن آواره ای تو دوای هر دلی ترسا مسلمان واله ای بی تو نتوان زیست دلم روشن ز نورت تا عدم من ترا دارم پناه بی کسان دور دانه ای ای که از عشقت کریما واله و دیوانه ایم ای پناهم تو کویر تشنه را گلخانه ای ساقی امشب, شرابی زان می هستی بیار من گنه کارم و نادان, این تویی بخشنده ای پری ت ۹۴/۹/۱

آمدم کودکی نو پا به دنیا آمدم خود ندانم که چرا و به کجا آمده ام ناتوانم از خود و بی خود ز خود با فغان و شیون از راه آمدم چون که ترک کردم مکان گرم خود استخوانم سوخت و تا شد تا بدین ره آمدم پر کاهی بوده ایم دست زمان کس نمی داند کجا خواهم فتاد در کدامین سر زمین پا می نهم من مسلمانم, جهودم, یا مسیح با پری رویان همی دمخور شوم یا ز بد کاران و بد نامان شوم سرنوشتم را نمی دانم که چیست ایزد دانا چه از بهرم سرشت خوش بیانی خوش دلی عالم شوم یا که ره گم کرده ای نادم

بیا با عشق ورویا خانه سازیم زشبنم با نسیمش چشمه سازیم درونش با نوای چنگ و آهنگ نوایی خوشتر از, رویا بسازیم به نرگس تا سحر شبنم بباریم به ایوانش دونقش دل بسازیم بیا تا با گلای عشق و هستی سرایی روشن از دنیا بسازیم بیا تا همسفر با عطر خوبی یه دنیایی پر از رویا بسازیم بیا تا نقش عشق و عاشقی را سراسر از گل و گلشن بسازیم بیا دنیا سرایی بی ثباته دلی سر خوش از این رویا بسازیم پری ت ۹۶/۴/۱۲